Dziś, z okazji Światowego Dnia Zespołu Tourette’a, kilka słów przypomnienia na ten temat. Zachęcamy gorąco do przeczytania wcześniejszych wpisów przybliżających jego specyfikę.

Zespół Tourette’a jest częścią spektrum zaburzeń neurologicznych, które zwykle pojawiają się w dzieciństwie. Pierwszymi objawami są zwykle mimowolne ruchy (tiki) twarzy, ramion, kończyn lub tułowia. Te tiki są częste, powtarzalne i szybkie. Najczęstszym pierwszym objawem jest tik twarzy (mruganie oczami, drganie nosa, grymas) i jest zastępowany lub wraz z nim występują inne tiki szyi, tułowia i kończyn.

Osoba, u której zdiagnozowano zespół Tourette’a zgodnie z kryteriami DSM-5, musi:

• mieć zarówno wielokrotne tiki ruchowe (na przykład mruganie lub wzruszanie ramionami), jak i tiki głosowe (na przykład buczenie, odchrząkiwanie lub wykrzykiwanie słowa lub frazy), chociaż nie zawsze mogą występować w tym samym czasie.
• mieć tiki przez co najmniej rok. Tiki mogą występować wiele razy dziennie (zwykle podczas ataku choroby) prawie każdego dnia lub w niewielkich odstępach czasu.
• mieć tiki, które zaczynają się przed ukończeniem 18 roku życia.
• Mieć objawy, które nie są spowodowane przyjmowaniem leków lub z powodu innej choroby (na przykład drgawek, choroby Huntingtona lub wirusowego zapalenia mózgu).

Te mimowolne (poza kontrolą pacjenta) tiki mogą być również skomplikowane, angażujące całe ciało, takie jak kopanie i tupanie nogami. Wiele osób zgłasza, coś, co określa się jako impulsy ostrzegawcze – chęć wykonywania czynności ruchowych. Mogą wystąpić inne objawy, takie jak dotykanie, powtarzające się myśli i ruchy oraz kompulsje.

Tiki wokalne

Podczas ruchów mogą wystąpić tiki głosowe, które mogą obejmować stękanie, odchrząkiwanie, krzyki i szczekanie. Tiki wokalne mogą być również wyrażane jako koprolalia (mimowolne użycie nieprzyzwoitych słów lub nieodpowiednich słów i zwrotów) lub kopropraksja (nieprzyzwoite gesty). Pomimo powszechnego rozgłosu, koprolalia / kopropraksja jest rzadka w przypadku zaburzeń tikowych.

Zjawiska echa (mowa echolaliczna lub echolalia)

Te typy tików są również zgłaszane, choć rzadziej. Mogą one obejmować powtarzanie słów innych (echolalia), powtarzanie własnych słów (palilalia) i powtarzanie ruchów innych. Ani koprolalia / kopropraksja ani echolalia nie są konieczne do rozpoznania zespołu Tourette’a. Jednak, by potwierdzić zdiagnozowanie zespołu Tourette’a muszą być obecne zarówno mimowolne ruchy, jak i wokalizacje.

Zespół Gilles de la Tourette’a (zespół Tourette’a) jest zaburzeniem neurologicznym, które ujawnia się we wczesnym dzieciństwie lub w okresie dojrzewania.

Chociaż objawy zespołu Tourette’a różnią się w zależności od osoby i wahają się od bardzo łagodnych do ciężkich, większość przypadków mieści się w kategorii łagodnej. Współwystępujące zaburzenia mogą obejmować ADHD / ADD, impulsywność i obsesyjno-kompulsywne zachowanie (OCD). Zwykle w rodzinie występują tiki, zespół Tourette’a i / lub ADHD i / lub OCD. Zespół Tourette’a i inne zaburzenia tikowe występują we wszystkich grupach etnicznych. Mężczyźni cierpią na to zaburzenie 3 do 4 razy częściej niż kobiety.

Tłumaczył: Anna Pytko

Źródło: https://tourette.org/about-tourette/overview/diagnosis/medical-diagnosis/