Leczenie może być bardzo pomocne dla dzieci z OCD i umożliwić im pełne i produktywne życie.
Najlepszą metodą leczenia dziecięcego OCD jest specjalna odmiana terapii poznawczo -behawioralnej zwana ekspozycją z powstrzymaniem reakcji (z ang. ERP) prowadzona przez licencjonowanego specjalistę w leczeniu chorób psychicznych:
- Podczas terapii ERP dzieci uczą się stawiać czoła swoim obawom (ekspozycja) jednocześnie nie ulegając wewnętrznym przymusom (powstrzymanie reakcji).
- Terapeuta poprowadzi je przez ten proces i dzieci nauczą się, że mogą sobie pozwolić na to, by obsesje i obawy pojawiały się i znikały, bez potrzeby ulegania przymusom i rytuałom.
Można rozważyć równoległe zastosowanie farmakoterapii, jeśli objawy dziecięcego OCD są bardzo poważne i/lub nie wystarcza sama terapia ERP:
- Jedna z grup leków przeciwdepresyjnych, zwanych inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), okazała się pomocna w zmniejszaniu objawów OCD u dzieci i nastolatków. Zaobserowowano też większą łatwość w angażowaniu się w terapię ERP.
- Warto zadbać o to, by farmakoterapię zaordynował specjalista mający doświadczenie w pracy z dziećmi i młodzieżą (psychiatra dziecięcy). Istotna jest też współpraca psychiatry i terapeuty w opracowywaniu planu leczenia.
Podsumowując ERP i leki są tzw. „terapią pierwszego rzutu” w leczeniu OCD. Innymi słowy – ZACZNIJ OD TEGO! ERP i/lub leki na OCD są korzystne dla ok. 70% osób.
Zaangażowanie rodziny
OCD może powodować izolację i jest wyjątkowy przez to, że obsesje i rytuały z nim związane mogą czasami w nie angażować członków rodziny. Rodzice i opiekunowie (a czasem nawet rodzeństwo) są ważną częścią leczenia OCD u dziecka i powinni być w to zaangażowani na wiele sposobów.
Inne sposoby leczenia
Grupy wsparcia mogą również być pomocne dla dzieci i młodzieży z OCD, a także dla członków ich rodzin. Grupy wsparcia oferują możliwość spotkania się i uczenia się od innych osób, które rozumieją, z czym wiąże się to zaburzenie. Istnieją nawet grupy wsparcia stworzone specjalnie dla rodziców dzieci z OCD.
Jeśli Twoje dziecko lub nastolatek uczestniczył w tradycyjnej terapii ambulatoryjnej (odwiedzając terapeutę 1-2 razy w tygodniu w jego biurze) i chciałby spróbować bardziej intensywnej opieki, istnieją dodatkowe opcje. Oto lista rodzajów terapii – od najmniej poprzez bardzo intensywne:
- Tradycyjne leczenie ambulatoryjne. Pacjent spotyka się z terapeutą na indywidualne sesje tak często jak jest to przez niego zalecane, zazwyczaj raz, dwa razy w tygodniu na 45-50 min.
- Intensywne leczenie ambulatoryjne. Pacjent może uczestniczyć w sesjach grupowych i jednej indywidualnej sesji dziennie przez kilka dni w tygodniu.
- Leczenie dzienne/oddział dzienny. Pacjenci przychodzą na leczenie w ciągu dnia (zazwyczaj na terapię grupową i indywidualną) w ośrodku leczenia psychiatrycznego, zazwyczaj od godziny 9 do 14 przez 5 dni w tygodniu.
- Leczenie szpitalne. Jest to najwyższy poziom opieki nad stanem zdrowia psychicznego. Leczenie odbywa się w zamkniętej jednostce w szpitalu psychiatrycznym dobrowolnie lub niekiedy pomimo zgody. Pacjenci są przyjmowani na ten rodzaj leczenia, jeśli nie są w stanie sami o siebie zadbać lub stanowią zagrożenie dla siebie lub innych. Celem leczenia szpitalnego jest ustabilizowanie pacjenta, co zwykle trwa od kilku dni do tygodnia, a następnie przejście pacjenta na inne formy opieki.
Inne opcje
- Obozy letnie. Pojawiają się programy intensywnego leczenia w postaci „obozów” dla dzieci i młodzieży z OCD. Większość z nich trwa około tygodnia i obejmuje tradycyjne obozy typu „spanie poza domem” oraz obozy dzienne, w których dzieci śpią w domu lub przebywają z rodziną w pobliżu.
Przetłumaczył: Anna Pytko
Źródło: https://kids.iocdf.org/what-is-ocd-kids/how-is-ocd-treated/
