Work-life balance (WLB), równowaga między życiem zawodowym i osobistym. Czyli jak żonglować wszystkimi sferami swojego życia i nie zwariować… A właściwie jak sprawić, by życie zawodowe i prywatne było spójne oraz zgodne z naszymi zasadami i wartościami. Pamiętaj, że jedynym wyznacznikiem WLB jest poziom Twojej satysfakcji!!! Dążymy do sytuacji, w której praca będzie zharmonizowana z innymi aspektami naszego życia.

Konsekwencje dysharmonii to np. stres, pracoholizm, wypalenie zawodowe, pogorszenie relacji z bliskimi, nadużywanie substancji psychoaktywnych lub uzależnienia, zaburzenia nastroju (np. depresja), zaburzenia snu, zaburzenia lękowe, dolegliwości somatyczne np. bólowe.

Skąd wiadomo, że stąpamy po cienkiej linie?

Objawy fizyczne:

      –  Ogólne bóle, bóle głowy                       – Napięcie mięśni                               – Dzwonienie w uszach

      –  Spocone dłonie                                      –  Zmęczenie, wyczerpanie               –  Drżenie

     –  Zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała                                                       – Rozstrój żołądka

      – Biegunka lub zaparcia                          –  Nudności, zawroty głowy                – Spadek libido

      – Częste przeziębienia – osłabienie odporności                                                  – Wypadanie włosów

Psychiczne i emocjonalne objawy:

      – Trudności w podejmowaniu decyzji      –Utrata poczucia humoru                 – Osłabienie koncentracji i pamięci

      – Utrata wiary w siebie                           – Drażliwość                                      – Niepotrzebne obawy, niepokój i lęk

      – Wahania nastroju                                  – Zły humor                                       – Pobudzenie, niezdolność do relaksu

     – Uczucie przytłoczenia                          – Poczucie samotności i izolacji         – Ogólne niezadowolenie

Behawioralne objawy

     – Kompulsywne jedzenie (spożywaniu dużych ilości pokarmu w niekontrolowany sposób) – Krytyczny stosunek do innych

     – Wybuchowe reakcje                             – Częste zmiany pracy                       – Skłonność do działań impulsywnych

     – Wzrost spożycia alkoholu lub narkotyków    – Wycofanie z relacji lub sytuacji społecznych

     – Spanie zbyt dużo lub zbyt mało                     – Izolowanie się od innych       – Zachowania nerwowe (np. obgryzanie paznokci), tiki nerwowe

 

 

 

 

 

 

 

 

 

UWAGA!!!

W 2010r w Polsce w próbie 10 tysięcy badanych (18-64 r.ż.) u 23,4% rozpoznano w ciągu życia przynajmniej jedno z 18 zaburzeń klasyfikowanych w ICD-10 (Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób). A od tego badania minęlo już 9 lat….

Pamiętajmy, że przewlekły stres (a źródłem takiego może być dysharmonia między życiem zawodowym a osobistym), bywa czynnikiem spustowym albo czynnikiem podatności w wielu zaburzeniach!

 

 

Autor: Elżbieta Wojnar-Mróz